Maszyna czasu
Relatywistyczny symulator obrazujący
konsekwecje teorii względności odnośnie przestrzeni, czasu i masy
Autorzy: Domenico
De Riso and Francesco Tramontano
Wskazane posługiwanie się systemem
minimum klasy Pentium.
Krótkie wprowadzenie do podróży
w czasie
-
Ustaw przyszłą datę w okienku "live
at".
Najlepiej kilka godzin lub minut
naprzód.
-
Pozostaw 1 minutę w okienku "in".
-
Naciśnij "accel" (przyśpiesz).
Wszystko odbywa się automatycznie.
Podobnie spowalnianie ("decel").
Aplet prowadzi obliczenia aż do
osiągnięcia żądanej prędkości i pokazuje ją w okienku "INFORMATION"
Natępnie aplet czeka przez czas
ustawiony w okienku "in" (np. 1 minutę) w hiperprzestrzeni. Potem zminiejsza
prędkość do zera.
Na koniec można zaobserwować RÓŻNE
wskazania czasu (time) na obu wyświetlaczach. Jeśli wciśniesz przycisk
"decel" program kończy podróż nie dochodząc do zadanego czasu. Jesteś zagubiony
w hiperprzestrzeni bez zadanego czasu! Aby się "uratować" wciśnij "SYNC".
Uwaga! Czas lądowania nie jest
określany precyzyjnie. Mikrosekundy w ruch z wielką prędkością odpowiadają
godzinom i dniom na Ziemi.
Działanie apletu
Aplet symuluje podróż relatywistyczną
i jej konsekwencje.
W oknie apletu znajdują się dwa
duże wyświetlacze. Błękitny pokazuje czas pokładowy statku kosmicznego
a żółty czas na Ziemi. Za czas pokładowy przyjmujemy czas bieżący zegara
komputera. Żółty zegar jest uzupełniony małym wskaźnikiem pomocniczym pokazującym
datę na Ziemi (postępującą szybko naprzód w trakcie lotu statku
z prędkością bliską prędkości światła. Tymczsem zegar pokładowy posuwa
się naprzód tylko o sekundy.
Centralny wskaźnik podaje przebytą odległość w km
x 1000 a boczny wzorst
masy pilota (70 kg) wraz ze zwiększaniem się prędkości statku.
Lewy ekran graficzny pokazuje
kontrakcję
przestrzeni. Statek porusza się z azymutem 0°. Kąty 90°
do
90° zmierzają ku 0°. Obszar nieba widoczny pod kątem 30° będzie
widoczny pod kątem 10°12 przy prędkości 0.8c (c = prędkość swiatła
w próżni). Podobnie obszar zawarty w stożku o rozwartości 120° (praktycznie
do tyłu) będzie widoczny pod kątem do 60° (z przodu)!
Jest to możliwe bo znajdujemy się
nie w przestrzeni a w hiperprzestrzeni. Im większa prędkość tym
bardziej to co było przestrzenią staje się punktem w hiperprzestrzeni.
Ilustruje to prawy ekran graficzny. Przedstawia on lot wzdłuż wyimaginowanej
drogi obramowanej żółtymi słupami (długość tej drogi jest rzędu promienia
orbity Ziemi). Perścień zbudowany z niebieskich słupów symbolizuje orbitę
Ziemi. Istotna jest nie obserwacja ruchu, lecz to, że światło pochodzące
od słupów wypełnia całe pole widzenia. Przy prędkości 0.3c można zaobserwować
zakrzywianie się słupów względem kierunku ruchu.
Starożytni wyobrażali sobie Ziemię
jako nieskończoną płaszczyznę. Ich świat był w zasadzie 2-wymiarowy. Obecnie
uważamy przestrzeń za 3-wymiarową platformę, gdzie czwarty wymiar jest
w zasadzie niezależny (stały upływ czasu). W dobie podrózy kosmicznych
zauważyliśmy, że nasz świat obserwowany z dużej odległości staje się mały,
a wpływ trzeciego wymiaru może bardzo zmienić nasz poprzedni obraz świata.
Podobnie, pouszając sięz prędkościa relatywistyczną obserwujemy kurczenie
otaczajacego stożka przestrzeni.